วันนี้อาจเร็วเกินไป
พรุ่งนี้อาจจะไม่ทัน
เดินหน้าหรือกลับหลังหัน ?
อย่างไหนกันฉันยังไม่มั่นใจ
รู้ดีว่า
ไม่อาจแทนที่ใครบางคนได้
และไม่เคยคิดที่จะเป็นคนๆนั้น
ฉันเพียงเดินทางผ่านมา
และพบว่า
ไม่มีที่แห่งไหนที่ทำให้ชีวิตฉันมีความสุขได้เท่ากับที่นี่
แม้ว่า
บางสิ่งในใจเธอ หนักแน่นเกินกว่าฉันคนนี้จะเปลี่ยนแปลงก็ตาม
"คุณ" อาจไม่เคยรู้ว่า...คุณได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของผู้ชายคนนี้มากมายแค่ไหน
"คุณ" อาจไม่เคยทำสิ่งใด หรือหยิบยื่นความรู้สึกใด...ที่เกินเลยไปกว่ามิตรภาพที่ดีๆ
แต่...การได้รู้จักคุณ ได้พูดได้คุยกับคุณ
หรือได้ไปไหนมาไหนกับคุณบ้างในบางโอกาส
ทำให้ผมได้กลับมามองดูตัวเอง
ได้มองเห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่าจะแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้นได้
"คุณ" ทำให้คนอ่อนแอคนนี้กลับมาเข้มแข็งได้อีกครั้ง
"คุณ" ทำให้
"ความฝัน" กลับคืนเข้ามาสู่ชีวิตของผมอีกหน
และชักพาเอา
"ความอ่อนโยน" ที่หายไปเนิ่นนานนั้น
ให้กลับมาลบล้าง
"ความแข็งกระด้าง" ที่เป็นอยู่
แต่...ในวันที่คุณเงียบหาย ในวันที่คุณเมินเฉย
ผมกลับเริ่มอ่อนแอ ปล่อยให้สิ่งแย่ๆที่เคยมีอยู่ในตัวกลับคืนมาเยี่ยมเยือน
ผมคงไม่อาจกล่าวโทษอะไรคุณได้
เพราะคุณไม่ได้ทำอะไรเลยสักนิด
"ความคิด" "ความรู้สึก" ของผมเองต่างหากที่ไปผูกมัดกับคุณมากจนเกินไป
ผูกมัดโดยที่ไม่รู้ตัวว่าเมื่อไหร่...โดยไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม?
ทุกวันนี้...ผมจึงอยู่กับความรู้สึก...ทำตัว..ปล่อยตัวตามความรู้สึกจริงๆ
"ความรู้สึก" ที่มีคุณเป็นตัวแปรสำคัญ
ผมอยากให้คุณรู้...อยากให้คุณเข้าใจทุกๆอย่าง
อยากให้คุณมองเห็นความจริงทั้งหมดในใจผม
แต่ในวันนี้...ผมยังไม่กล้าพอที่จะเอ่ยปากบอกกับคุณตรงๆ
มันยาก...ยากกว่าสิ่งใดๆที่เคยผ่านมาในชีวิต
ได้แต่หวังให้การกระทำที่แสดงออกมาบ้างเพียงเล็กน้อยนั้น
